ในตอนท้ายของสงครามโลกครั้งที่สองและไม่นานหลังจากที่ มาเลนคอฟ ดำเนินการตามแผนสตาลินที่จะทำลายทุกการแข่งขันทางการเมืองและวัฒนธรรมจากเลนินกราดซึ่งเป็นอดีตเมืองหลวงของรัสเซียเพื่อที่จะรวมอำนาจทั้งหมดในมอสโก เลนินกราดและผู้นำที่ได้รับความเคารพอันยิ่งใหญ่และการสนับสนุนที่นิยมเนื่องจากการชนะกล้าหาญล้อมของเลนินกราด ทั้งสตาลินและ มาเลนคอฟ ต่างเกลียดชังของพวกเขาจนเกิดการจัดระเบียบใหม่กับทุกคนที่เกิดและการศึกษาในเลนินกราดจนนำไปสู่การโจมตีชนชั้นในเลนินกราด เบเรีย และ มาเลนคอฟ ร่วมกับ Abakumov ประหารชีวิตคู่แข่งของพวกเขาในเลนินกราดทั้งหมดและพันธมิตรของจดานอฟ ได้ถูกประหารชีวิตไปด้วยเช่นกันและหลายพันคนถูกขังไว้ในค่ายกูลักตามคำสั่งสตาลิน มาเลนคอฟ สั่งให้ทำลายของพิพิธภัณฑ์ล้อมของเลนินกราดและประกาศว่าเป็นการป้องกัน 900 วันที่ยาวนานของเลนินกราด เขาอ้างว่าเป็นการออกแบบโดยคนทรยศซึ่งได้พยายามที่จะลดความยิ่งใหญ่ของสหายสตาลิน พร้อมกันนั้น มาเลนคอฟ แทนที่พรรคคอมมิวนิสต์และเป็นผู้นำคณะกรรมการภูมิภาคเลนินกราดแห่งพรรคคอมมิวนิสต์สหภาพโซเวียตที่จงรักภักดีต่อสตาลิน หลังจากนั้นเพื่อทดสอบ มาเลนคอฟ เป็นผู้สืบทอดที่ศักยภาพการ สตาลินเริ่มถอนตัวออกจากสำนักเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์ออกจากงานในการกำกับดูแลของพรรคคอมมิวนิสต์โซเวียตทั้งหมดเพื่อ มาเลนคอฟ[9] ในเดือนตุลาคมปี พ.ศ. 2495 สตาลินยังได้ยกเลิกสำนักงานเลขาธิการอย่างเป็นทางการ (แม้ว่าจะมีผลในเรื่องนี้ไม่ได้ลดอำนาจของสตาลิน)[10]

ปี พ.ศ. 2495 และปี พ.ศ. 2496 นิตยสารไทม์ระบุว่า มาเลนคอฟ ได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปจะฝึกงานสตาลินและทายาท[11]